วันที่ 8 กรกฎาคม ของทุกปี เป็นวันคล้ายวันสถาปนามหาวิทยาลัยบูรพา แน่นอนว่า วันที่ 8 นี้ หรือ เหล่านิสิตและคณาจารย์ เรียกว่า วันที่ 8 กรกฎ ต้องมีความพิเศษไม่เหมือนใคร เป็นประเพณีของพวกเราชาวมหาวิทยาลัยบูรพาที่สืบต่อกันมาช้านาน เมื่อถึงวันที่ 8 กรกฎ ก็ต้องเป็นวันประเพณีวิ่งเขาสามมุข ...อยากจะเล่าแล้วล่ะ ว่าความประทับใจในวันวิ่งเขาเป็นอย่างไร ...แต่เดี๋ยวก่อนนะ เนื่องจากเราเป็นนิสิตที่พักอยู่หอของมหาวิทยาลัย หรือที่ใครๆเรียกว่า เด็กหอใน แน่นอนล่ะว่าต้องมีเรื่องเกี่ยวเนื่องกับวันสถาปนามหาวิทยาลัยมาเล่าสู่กันฟัง
 |
| เตียงนี้ ในคืนที่ 7 กรกฏ ไม่มีเพื่อนนอนล่ะ |
พอไปถึงที่ขึ้นรถ พี่ๆก็บอกว่าน้องขึ้นรถคันไหนได้ก็ขึ้นไปเลย เอาล่ะสิ..คราวนี้ตาสว่างเลย ต้องมองหารถคันที่ว่าง แล้วก็เบียดเสียดคนอื่นไปให้ถึงรถ แล้วก็ต้องเรียกเพื่อนๆเอกเดียวกันให้ได้ขึ้นรถคันเดียวกัน เพราะเมื่อไปถึงที่เขาแล้ว จะได้หากันได้ง่ายๆ ...ในที่สุด พวกเราเอกสังคมก็ได้ขึ้นรถคันเดียวกัน รถใช้เวลาวิ่งไม่นานก็ถึงที่หมาย รถไปส่งพวกเราบริเวณตีนเขาสามมุข เวลาตอนนั้น ประมาณ 04.00 น. คณะที่มาก่อนต้องเดินขึ้นไปตั้งแถวด้านบนเขา มาก่อนก็ขึ้นไปสูงหน่อย แต่..วิ่งทีีหลังคณะที่อยู่ตีนเขาล่ะ ^^
คณะศึกษาศาสตร์ของฉันก็ขึ้นไปด้านบนเขาสูงพอสมควรล่ะ ไปถึงก็รวมเพื่อนๆนั่งเป็นเอก แล้วก็นั่งรอ มีพี่ๆหลีดมะพร้าวมาสร้างความบันเทิงให้ดู หลังจากที่พี่ๆเค้าเหนื่อยกันแล้ว ก็ยังไม่ได้เวลาวิ่ง ..พี่ๆก็เลยบอกให้น้องนอนได้ เท่านั้นแหละ ทุกคนต่างล้มตัวลงนอน เกลื่อนถนนไปหมด ไม่มีใครสนใจหรอกว่าพื้นถนนที่นอนลงไปนั้นมันจะสะอาดไหม ...รวมถึงฉันด้วยล่ะ นอนเหยียดไปกับพื้นถนนเลย(ก็คนมันง่วงนี่นา) เวลาประมาณ 05.30 น. พี่ๆก็ปลุกพวกเราให้เตรียมตัววิ่ง คณะเราออกวิ่งประมาณ 05.30 น. นิดๆ ตอนออกตัวก็ คึกคักค่ะ เพื่อนๆที่เอกของฉันจะมีป้ายคล้องคอขนาดเท่า A4 กันทุกคน หาเพื่อนๆได้ง่ายมากเลยล่ะ เพราะขนาดและสีของป้ายเด่นมาก และก็ยังมีสัญลักษณ์ของเอกอีก เอกของฉัน คือ เอกการสอนสังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม ...หลายๆคนคงเดาได้ล่ะว่าสัญลักษณ์เอกคืออะไร ใช่แล้ว "ตาลปัตร" นั่นเอง มันเป็นสัญลักษณ์ที่เด่นมาก ตอนออกตัวประธานเอกก็ชูขึ้นอย่างภาคภูมิใจ แต่พอผ่านไปได้สักพัก ...มันเกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตา พี่ๆที่เอกต่างพากันมาแย่ง ตาลปัตร พวกเราปี 1 ก็ต่างช่วยกันปกป้องเต็มที่ เพราะตอนที่พี่ๆให้สัญลักษณ์เอกมา พี่ๆบอกว่าห้ามให้ใครแย่งเอาไปเด็ดขาด ...นั่นแหละเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเราถึงต้องปกป้องตาลปัตรสุดๆ
เส้นทางวิ่งเขาสามมุขของพวกเรานั้น เมื่อวิ่งลงมาจากเขาแล้วก็วิ่งเลาะเลียบถนนชายหาดบางแสน เหตุการณ์ทุกอย่างดูเหมือนจะเริ่มสงบลงเมื่อเพื่อนวิ่งถือตาลปัตรหนีพี่ๆไปไกลมากๆจนเพื่อนๆที่เอกก็วิ่งตามแทบไม่ทัน แต่เพื่อนก็ไปหยุดรออยู่ข้างหน้า เมื่อรวบรวมเพื่อนได้แล้ว พวกเราก็เริ่มต้นวิ่งอีกครั้ง วิ่งบ้างเดินบ้าง เกาะกลุ่มกันไปโดยมีพี่ๆมาเดินอยู่ด้วย ก็เข้าใจล่ะว่าพี่ๆคอยมาดูแลน้องๆ แต่ก็นะ พี่ๆก็หาโอกาสที่พวกน้องเผลอ จ้องจะแย่งตาลปัตรไปทุกที ...พวกเราปี 1 ก็ต้องคอยสอดส่องกัน เดินกันเป็นเกราะวงกลมเลย ให้เพื่อนประธานเอกถือตาลปัตร เดินอยู่ใจกลางวง แต่บางครั้งพี่ๆก็สามารถฝ่าด่านป้องกันของพวกเราไปได้ ...เฮ้อ เหนื่อยจริง จริงๆแล้วที่เหนื่อยมากๆนะ ไม่ได้เหนื่อยวิ่งเขาหรอก แต่เหนื่อยตรงที่ต้องคอยระวังพี่ๆ แล้วก็ตอนที่วิ่งหนีพี่ๆกัน แต่ก็สนุกมากๆเลยล่ะ เป็นสีสันได้ดีทีเดียว
พอใกล้ๆถึงมหาวิทยาลัย พวกเราเอกสังคม ปี 1 ก็เดินแถวเรียงเดี่ยวโยงสายสิญจน์กัน ประธานเอกถือตาลปัตรนำหน้าแถว แล้วก็มีการตะโกน ว่าพวกเราเป็น "ครูสังคม" ไปตลอดทาง สนุกสนานมากจริงๆ เมื่อพวกเรามาถึงมหาวิทยาลัยก็มานั่งรอเพื่อนๆที่คณะให้มาครบ หลังจากนั้นก็วิ่งจับมือกันเข้าเส้นชัยพร้อมกันทั้งคณะ เหยียบ A กระทืบ A กันทุกคน
ฉันคิดว่าประเพณีวิ่งเขาสามมุข เป็นประเพณีที่น่าประทับใจมาก ตอนแรกก่อนถึงวันวิ่งก็รู้สึกกังวลนิดๆเหมือนกันว่าจะวิ่งไหวไหม เพราะระยะทางก็หลายกิโลเหมือนกัน แต่พอเอาเข้าจริง ความเหนื่อยนั้น กลับถูก ความสนุกสนานกลบไปจนหมดสิ้น เป็นวันที่สนุกมากจริงๆ
....."ความประทับใจครั้งนี้จะอยู่ในความทรงจำของฉันไม่รู้ลืม".....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น